De praktijk zal de komende maanden verder worden getransformeerd, nieuwe website, nieuwe locatie, nieuwe manier van werken.
Linda en ik zullen samen lichaamsgerichte sessies geven om zo de zorg rondom deze kwetsbare groep beter neer te kunnen zetten. We gaan unieke therapie aanbieden gespecialiseerd in thema’s als hechting en binding en de daaruit vloeiende relatie met je eigen lichaam. De veilige connectie die je hebt met je eigen mannelijke en vrouwelijke deel komt voort uit de hechting die je hebt met je ouders en de situaties die op je pad zijn gekomen. We kunnen (early) life stress omzetten van posttraumatische stress naar posttraumatische groei wanneer we ons in de kern weer veilig voelen.
U leest hieronder mijn persoonlijke verhaal en hoe en waarom ik deze zorg nog steeds wil geven.
Mijn osteopathie praktijk evolueerde door de laatste jaren heen naar steeds complexere traumazorg omdat ik deze mensen aantrok door mijn manier van werken, door mijn openheid en mijn eigen ervaringen opende steeds meer mensen hun verhalen die ze vaak nog nooit hadden verteld. Je kan dat o.a. lezen in de eerder blogs hierover en mijn betrokkenheid bij het oprichten van psychedelica geassisteerde traumazorg.
Ik ben zelf gezond verklaard, psychische en lichamelijk, maar 25 jaar gelden toen ik in de zorg ging werken had ik PTSS. Het aantal zorgverleners, politieagenten etc. die al PTSS hebben voordat ze starten is hoog. Door een intensief traject van zelfreflectie startende vanaf mijn 30e kan ik nu de spiegel zijn die ik ben voor mijn cliënten, ik heb de laatste en meest hardnekkige lessen recentelijk geleerd en dat is dat je bepaalde therapie niet alleen kan geven. Een zorgverlener kan zich, wanneer de druk hoog is, zichzelf overschatten, het gebeurde ook in mijn geval. Ik legde de lat te hoog en overschatte mezelf.
Trauma’s kunnen de aanrakingsparadox veroorzaken, je wilt wel worden aangeraakt, maar het voelt al heel snel onveilig. Het gene wat je het meest zou moeten voeden wordt giftig. Zo kan het zo gebeuren dat wanneer je in je jeugd verkracht/ misbruikt bent dat je geregeld herbelevingen krijgt, situaties zullen veel te snel onveilig voelen omdat je voelsprieten op de alarmstand staan. Deze vreselijke situatie geeft op den duur een heel scala aan gezondheidsklachten en mensen met bijvoorbeeld fibromyalgie zijn vaak seksueel misbruikt, plezier geeft geen plezier meer. Door grote hoeveelheden adrenaline en cortisol wordt communicatie met jezelf en de buitenwereld steeds meer verstoord. Het wordt moeilijker om je grenzen en wensen aan te geven dat doen we namelijk vooral gereguleerd als we ons veilig voelen. Die interne veiligheid kan pas terugkeren als trauma’s zijn verwerkt.
We zitten te wachten op Bevrijdingsdag wanneer we in trauma zijn, hoewel de oorlog misschien buiten is afgelopen is de binnenwereld nog niet overtuigd van de inmiddels teruggekeerde veiligheid. Bevrijdingsdag is nodig, het is het moment van resolutie. De doden kunnen begraven worden, we kunnen huilen en ook feest vieren omdat het vanaf nu alleen maar beter kan gaan worden. Als alle emoties zijn geuit dan kan het slachtoffer worden losgelaten en kunnen we weer verder met de toekomst.
Wanneer het trauma zich zo in de kern heeft gemanifesteerd, het zit in je sensualiteit en seksualiteit dan heb je een groot probleem. Niet alleen omdat het je hele leven gaat beïnvloeden maar ook omdat de therapeutische oplossing moeilijk te vinden is. Dat kan ik vrij zeker concluderen omdat mijn praktijk vol zit met een groep mensen die werkelijk alles al meerdere keren heeft geprobeerd. Ik behoorde ook tot die groep, maar ik vond een seksuoloog die in Zwitserland een opleiding had gedaan tot sexuological bodyhealing. In de Netflix documentaire “sex, love & goop” zit ook een therapeut die zo werkt. Samen met andere interventies als ademwerk en oefeningen uit de tantraleer en (kundalini) yoga werd de posttraumatische stress omgezet naar posttraumatische groei. Ik kon het slachtoffer in me loslaten en liet het verleden los. Ik wenste voor mijn cliënten maar 1 ding, dezelfde terugkeer naar een mooie verbinding tussen lijf en ziel zodat het leven steeds meer geleefd kan worden en er steeds minder gevoel van overleven heerst. Lichaamsgerichte traumazorg komt in vele vormen, maar het is voor een grote groep mensen moeilijk bereikbaar, vaak niet vergoed en je komt er niet met een doorverwijzing vanuit je arts of psycholoog. Ik heb geregeld psychologen horen spreken over hoe ze wel aanrakingen zouden willen gebruiken maar dit niet mogen, de samenleving staat onder extreme spanning, de polarisatie is hoog, het aantal mensen met onverwerkte trauma’s is hoog. Vrouwen of mannen die traumatiseren verschillen in hun reactie. Een man laat minder externe angst zien, zijn gevoel neemt af, een vrouw laat vaker externe angst zien en haar vertrouwen neemt af.
Nu begrijp ik hoe we mensen vanuit de extreme onveiligheid naar de veiligheid kunnen laten terugkomen, door een combinatie van aanraken, ademwerk en hypnotherapie in het bijzijn van een man en een vrouw. De wensen en grenzen die iemand op dat moment aangeeft worden door twee personen gehoord en vastgelegd, zo wordt de kans op miscommunicaties veel kleiner. Zo kun je veilig de meest zware emotionele disregulatie problematiek begeleiden in een set en setting waar een mens zich geborgen voelt. De Yin en Yang, het vrouwelijke en het mannelijke, de moeder en de vader, de ziel en het lichaam, het kan in de veiligheid weer harmoniseren en stoppen met elkaar te bevechten.
Wanneer ik voorheen in mijn eentje mensen traumabehandeling gaf dan kwam het geregeld voor dat mensen na een aantal minuten liggen, verbonden ademen en meditatie al extreme lichaamsreacties vertonen zoals ; zielshuilen , tremoren, niet kunnen stoppen met gapen , braken , dissociëren , lange adempauzes , schreeuwen , vastgrijpen , willen opstaan om te gaan rondrennen / springen, lachen , opgewonden raken / hyperseksualiteit , fysiek / emotionele pijn ervaren, bewegingen maken die voortkomen uit een herbeleving (bijv. de handen voor het gezicht om af te weren tegen fysiek geweld). Het zijn allemaal reacties van het autonome zenuwstelsel op de trigger van ontspanning, de mens in zijn totaliteit laat los wat al zolang zit opgeslagen en dat komt er soms uit op spectaculaire manieren. Ik realiseer me nu dat dit soort therapie te veel is voor 1 therapeut om te begeleiden, zeker wanneer je als man een vrouw behandeld.
Een vrouwelijke therapeut is nodig voor een man die is opgegroeid tussen getraumatiseerde vrouwen, hij moet eens gaan voelen dat hij compleet veilig is en zichzelf tot expressie mag gaan brengen in het bijzijn van een goed verbonden vrouw en vice versa voor een vrouw.
Sinds ik therapie geef in innige samenwerking met Linda zou ik niet meer anders willen, de veiligheid en de sprongen die mensen kunnen maken in deze setting is erg mooi en indrukwekkend. En dan hopen wij dat onze cliënten net als ons de volgende zin met steeds meer gevoel en vertrouwen kunnen uitspreken “Ik heb vertrouwen in de toekomst omdat mijn grootste angsten in het verleden liggen “.
Dit artikel is een vervolg op een blog die ik vorig jaar schreef over hetzelfde onderwerp. Inmiddels is er zoveel gebeurd en in ontwikkeling dat het tijd is voor een update.
Mijn mailbox stroomde vol nadat ik mijn eigen ervaringen en inzichten deelde over MDMA-therapie, mensen die vertelden dat ze niet meer hetzelfde waren na Srebrenica, of dat ze alle mogelijke therapieën hadden gebruikt om van een incest verleden af te komen. Nog steeds ontvang ik wekelijks mails van getraumatiseerde mensen die geen verlichting ervaren, zelfs niet na soms tientallen jaren aan therapie.
Het is belangrijk om te weten dat het niet de grootte van het trauma is die de mate van trauma bepaald op het individu, maar het is de reactie van het individu op het trauma. Dus of je nu bent vastgelopen in een baan waarin je geen toekomst meer ziet, of voor de zoveelste keer bent vastgelopen in een toxische relatie (omdat je een toxische relatie hebt met jezelf). Mensen zoeken andere oplossingen dan de conventionele therapieën die ze vaak al veel hebben geprobeerd. Door positieve verhalen in de media en documentaires als ‘Fanatstic Funghi’, ‘From Shock To Awe’, ’How To Change Your Mind’ is er een meerderheid aan het omgaan naar een nieuw paradigma “psychedelica horen bij psychotherapie”.
Door die enorme vraag en de wens om bij te dragen aan betere zorg voor trauma-patiënten heb ik samen met Linda van Etten Brainforest.nu opgericht, een bedrijf dat zich specialiseert in het geven van hoogwaardige psychedelica geassisteerde traumatherapie.
Wat ons betreft is psychedelica geassisteerde traumatherapie vandaag beschikbaar als verzekerde zorg voor iedere Nederlander, momenteel is het dus niet vergoed en daardoor vaak niet beschikbaar voor de lagere inkomens. Deze sociale ongelijkheid is iets waar we momenteel oplossingen voor zoeken bij Brainforest, ons eerste idee is om een doneer knop in gebruik te nemen. Zo kunnen mensen die ons vertrouwen een trip doneren voor iemand met een kleinere portemonnee, hier volgt later meer over.
MDMA en andere psychedelica hebben een extreem grote potentie als het gaat om traumatherapie, dat laten niet alleen de onderzoeken zien, maar wij krijgen het nu bijna dagelijks terug als feedback die we ontvangen van de mensen die trippen onder onze begeleiding. Voordat we die verhalen delen wil ik eerst 4 vragen beantwoorden die ik vaak krijg.
1) Is MDMA-therapie legaal? Daar kunnen we kort over zijn: nee, helaas niet. Je kan deze therapie niet binnen het reguliere circuit volgen behalve als je bent toegelaten in een wetenschappelijke studie naar dit middel in Nederland. Het duurt waarschijnlijk nog een jaar voordat MDMA als therapeutische interventie is goedgekeurd door de FDA in Amerika.
Er zijn recentelijk Kamervragen gesteld of “compassionate use” mogelijk is, wat betekend dat het in uitzonderlijke gevallen, als niets anders heeft geholpen, het mag worden voorgeschreven door een arts. Experts die aan het woord waren in dit Kamerdebat spreken over 5 tot 10 jaar voordat dit is ingebed in de huidige zorg.
Wij geven geen MDMA, maar bieden de coaching aan (tripsitter), jij hebt zelf besloten om MDMA te gaan gebruiken, en wij zorgen voor een veilige therapeutische setting. Jij bestelt zelf de MDMA en het zal voor jou geleverd worden, jij neemt het naar de therapie locatie of wij komen bij jou. Zo geven of handelen wij niet in deze, helaas nog steeds en totaal onrechtvaardig, verboden drug. Het is niet illegaal om in het intakegesprek jou te laten zien waar en hoe MDMA verkrijgbaar is, wij werken niet samen met een leverancier, maar wijzen naar de marktplaats waar psychedelica wordt verhandeld. Dit is op meerder tv-programma’s en nieuwsitems behandeld in de laatste jaren. Psilocybine (magic-truffels) mogen we wel voor je bestellen dit is legaal. Ook THC (weed) kan al heel potent werken in een meditatieve setting.
Je bestelt 1 gram MDMA, dat kost rond de 30 euro, per keer heb je 80 tot 200 mg nodig. Die dosis is gelijk aan ongeveer een halve tot hele XTX-pil, wanneer je met 1 gram MDMA op zak door de politie zou worden aangehouden kun je hoogstens een boete krijgen en in een zeldzaam geval een proces verbaal. Je kan je dosis laten testen maar wanneer het zuiver wit van kleur is of champagne-kleurig dan is de zuiverheid hoog. In Nederland is de kwaliteit van MDMA of XTC pillen hoog. Ook kan je ervoor kiezen om een analoog te bestellen zoals 6-APB, dit is legaal en lijkt qua werking op MDMA en is legaal te bestellen.
2) Is MDMA gevaarlijk? Wanneer je kijkt naar de volgende cijfers dan zie je dat er iets vreemds aan de hand is.
Alcohol
MDMA
Rond de 5000 doden per jaar
4 doden per jaar
43% van al het geweld is alcohol gerelateerd (naar andere volwassenen, maar ook kinderen)
Heb je wel eens iemand onder MDMA iemand anders in elkaar zien slaan?
Er zijn 1.29 miljoen zware drinkers waarvan ruim 78.400 mensen afhankelijk zijn van alcohol
1.14 miljoen heeft het ooit gebruikt, losse MDMA-verslaving is bijna nooit gerapporteerd
Alcohol koop je overal, maar MDMA is gelijk aan heroïne volgens de Nederlandse wet. Wanneer je alleen MDMA gebruikt en het dus niet combineert met alcohol of andere drugs, en/of lang dansen in de hete zon, is de kans dat je ontregeld raakt extreem klein. De kans op een bad trip is extreem klein wanneer je het goed voorbereid en er met een veilig gevoel ingaat. De ruimte, de personen en hun intentie (set en de setting) zijn de voorwaarden voor een mooie verbonden reis. Er is een groot verschil tussen recreatief of meditatief psychedelica gebruiken.
De volgende stappen nemen we bij Brainforest altijd voordat we overwegen om iemand te begeleiden in zijn trip.
Uitgebreide intake van minimaal een uur (voorgeschiedenis, safety)
Buiten de begeleider van Brainforest hebben we het liefst een tweede aanwezige, bijvoorbeeld een vriend of een andere therapeut. Wanneer je dit zelf regelt, blijft de prijs hetzelfde (EUR 600 voor 5 uur), wanneer je wilt dat wij iemand regelen dan komt er EUR 150 bij. Als je alleen met 1 therapeut wilt dan is er de mogelijkheid om de sessie op te nemen (audio). Ik geef vrijwel al mijn sessies samen met Linda, en met haar geef ik ook de voor- en nazorg. We hanteren de richtlijnen en protocollen van MAPS
3) Waarom geven jullie MDMA-therapie? Meer dan 1 miljoen Nederlanders kampt met een depressie, eenzelfde aantal heeft de diagnose PTSS. De huidige behandelmethoden schieten tekort. PTSS is beter te behandelen en psychedelica hebben zich daarin bewezen. De realiteit is dus dat we weten dat het werkt en dat er gigantisch veel mensen zijn die wachten op verlichting van hun psychische klachten, dit creëert een spanningsveld.
Omdat het nog minstens 5 tot 10 jaar gaat duren voordat dit mainstream beschikbaar is, zullen er steeds meer therapeuten komen die dit gaan aanbieden. Wij zagen voordat we psychedelica betrokken in de therapie die we gaven zeker resultaten, maar psychedelica opent deuren die eerst heel moeilijk opengingen of volledig gesloten bleven. Wij zien in de praktijk dezelfde goede resultaten terug als die in klinische onderzoeken worden geleverd.
Als je eenmaal er mee hebt gewerkt is het moeilijk om terug te gaan. De psychotherapie staat aan de rand van een extreem grote verandering. Het paradigma rondom psychotherapie is aan het verschuiven, van praten en proberen door te dringen tot het gevoel, naar meer voelen en vanuit daar praten. Mensen willen dit, gaan op zoek en komen zo in een wirwar van mogelijkheden en aanbieders. Het aantal aanbieders zal met de dag toenemen gezien de vraag die er is.
Onze missie is om bij te dragen aan het veilig geven van hoogwaardige psychedelica geassisteerde therapie en mee te helpen daarin transparant te zijn in dit spanningsveld.
MDMA is al 100 jaar oud, het is werkelijk ongelooflijk dat de reguliere zorg dit pareltje al zo lang laat liggen, MDMA is patent vrij en in meditatieve medische setting zeer veilig.
Wanneer je begrijpt dat trauma een ontsteking is in je brein (neuro-inflammatie) en dat psychedelica tegen die ontsteking werken ( anti-inflammatoir) dan begrijp je waarom ze zo goed kunnen werken. Om neuro-inflammatie voor te stellen gebruik ik vaak dit voorbeeld in de lezingen die ik hierover geef: “Als je acuut ziek wordt (bacterie ,virus) dan krijg je acuut neuro-inflammatie , dit zorgt voor het ziekte gedrag. Je voelt je niet meer lekker en gaat op de bank liggen met een deken en een kopje thee. Je gedrag is een uiting van de staat waarin je hersenfysiologie zich bevindt.
Als je je hoofd stoot heb je ook neuro-inflammatie, dit geeft ook gelijk acuut neurologische klachten.
Een onverwerkt trauma geeft chronische neuro-inflammatie dit zorgt voor chronische veranderingen waardoor iemand steeds meer trauma gedrag gaat vertonen ( dissociatie , de-realisatie , angst / paniek , depressie etc.), de dagelijkse taken worden steeds moeilijker omdat het alarm systeem aan blijft staan”.
Lees het boek ‘Traumasporen’ van Bessel van der Kolk als je tot in de details wilt gaan. 4) Waar moet ik op letten als ik psychedelica geassisteerde therapie ga volgen?
Zoek een therapeut die ervaring heeft met traumatherapie, minstens HBO geschoold is en het liefst klinische ervaring heeft met alle vormen van psychopathologie. Therapeuten die dus regulier werken/ gewerkt hebben en daar ervaring in hebben opgedaan.
Zorg ervoor dat er een anamnese heeft plaatsgevonden, en dat je het gevoel hebt dat er alle ruimte is voor je vragen.
Plan pas een sessie met een therapeut wanneer jij voelt dat de set en de setting voldoet aan jou eisen om je veilig te voelen.
Ga niet een groep sessie doen met psychedelica als je dat middel nog nooit eerder hebt gebruikt. Ik hoor echt veel te vaak van mensen: “Ik ben een Ayahuasca ceremonie gaan doen met 12 man, er waren 3 begeleiders en er waren mensen aan het schreeuwen en ik kon niet een eigen space vinden”. Ga voor veel begeleiders en kleine groepen.
Sinds Brainforest is opgericht is ben ik gaan afbouwen met mijn osteopathie praktijk, er is zoveel vraag en de resultaten die mensen boeken zijn zo mooi om te zien. Ik geloof dat we een mooie tijd tegemoet gaan wanneer we weten dat de stresspatronen waarmee mensen rondlopen steeds effectiever behandeld kunnen worden.
Mijn ervaring met trauma en traumatherapie begon al vroeg, als verpleegkundige assisteerde we bij reanimaties, euthanasie en begeleiden we mensen dag en nacht door de moeilijkste situaties heen. Ik ben nog steeds heel blij met de opgedane kennis en ervaring die ik in die tijd op deed. Het heeft me duidelijk gemaakt dat ieder mens gelijk is, en dat iedereen angst en stress anders verwerkt. Een psycholoog/ psychiater of andere traumatherapeut samen met een verpleegkundige kunnen prachtig mensen onder psychedelica begeleiden.
Maar hoe kom je van overleven naar leven? Hoe kom je van vaak het gevoel hebben: Wat doe ik hier op deze planeet, naar ik leef mijn pad? Hoe kom je van traumasporen naar feestsporen?
Die laatste ligt steeds meer binnen handbereik. Hoe het brein gaat functioneren na trauma (boek: ‘Traumasporen’ van Bessel van der Kolk) en hoe feestsporen (100+ psychedelica sessies begeleid) ontstaan zal ik aan de hand van een wetenschappelijk/metaforisch verhaal beschrijven.
Door zoveel verschillende mensen blijvend te zien opknappen na psychedelica van o.a. PTSS stel ik een nieuwe term voor: “PPS” (Post Party Syndroom). Een staat waarin lichaam en ziel eens 5 uur lang lekker heeft kunnen ontspannen, zichzelf heel sterk heeft waar genomen (introspectie), en de basis terug keert “ik vertrouw mijn eigen gevoel, ik kan weer door deurtje A en B” (neuro-inflammatie gaat over in resolutie). In de literatuur wordt gesproken over post traumatische groei , een staat waarin alle informatie (gebeurtenis) is omgezet in een programma waarmee we wat kunnen in de toekomst. Ik heb er veel aan gehad door al het trauma te gaan zien als een rouwproces, je ervaarde dat je veilig was maar toen was je het ineens niet, je voelde dat je kind altijd bij je zou blijven maar toen ontviel hij je, je dacht dat je goed in de groep lag maar toen werd je ineens buitengesloten. De fases van rouw zijn ontkenning, woede, het gevecht aan gaan (marchanderen), verdriet depressie en uiteindelijk ervaring (resolutie) , deze fases gaan niet rechtlijnig 1 kant op maar kunnen snel wisselen en soms weer terugschieten door situaties die het traumapunt weer activeren.
Trauma maakt ons rigide in ons denken, als je wegrent voor een tijger is er geen tijd voor keuze en iedere beslissing is fataal. Getraumatiseerde mensen zitten niet in een fijn bos waar je alle kanten uit kan, ze lopen op de afgrond en hun keuzevrijheid neemt af.
Stel jezelf een mooi eiland voor, het is jouw eiland en het ziet en voelt precies zoals jij zou willen dat een fijn eiland eruitziet. Of het nu bergen heeft, een zandstrand, een vulkaan of bossen het is jouw eiland en jij bent er thuis.
Het is voor je gecreëerd en daarna door jou onderhouden en aangepast naar je wensen, wat er verder aan flora en fauna aanwezig is op het eiland is afhankelijk van waar jij mee omgaat en wat je toelaat. Je beweegt je over het hele eiland, je kent het als geen ander en je houdt van de afwisseling binnen dat ecosysteem, kolkende rivieren, een meer zo glad als een spiegel, bloeiende natuur, een levend eiland met alle aspecten en emoties van het leven.
Omdat jij het eiland bent, en jij in contact bent met jezelf kun je dat reguleren. Wanneer de vulkaan te veel uitbarst, verleg je de lavastroom of als je door de bomen het bos niet meer ziet haal je wat bomen weg. Je eiland managen gaat prima wanneer het aantal prikkels (te weinig of te veel) niet al te veel fluctueert, binnen deze grenzen kunnen we in contact blijven met onszelf. Dit homeodynamische ecosysteem auto reguleert zich, en buiten de autoregulatie heb je speelruimte voor je eigen keuzes. Je ziel en lichaam hebben een fijn huwelijk en er is weinig dissociatie en veel associatie.
Je eiland drijft in een oceaan waar andere eilanden drijven, hun vorm is anders en verandert net als jij, terwijl je beweegt door een oceaan van tijd en ruimte. Afhankelijk van jouw emoties en die van de anderen ontstaan er verbindingen tussen de eilanden. Het gevoel en vertrouwen wat we hebben voor de andere eilanden bepaalt de afstand. Gevoel en vertrouwen stroomt wederkerig, hoe meer aantrekkingskracht er ontstaat hoe meer energie, aantrekkingskracht is zwaartekracht. Aantrekkingskracht is liefde, dat krijg je niet, maar dat maak je samen omdat gevoel en vertrouwen wederkerig stroomt.
Heel veel stress in korte tijd, of langdurige stress overschrijdt deze grenzen, hierdoor raken we overspoelt met informatie die we niet alleen kunnen oplossen op dat moment. Die overdaad aan prikkels zorgt ervoor dat er plaatsen op ons eiland of enorm gevoelig worden (hypersensitief = vertrouwensarm) of ongevoelig (hyposensitief = gevoelsdoof), we zijn minder in staat hier voortaan te reguleren. Onze waarneming (perceptie) verandert, situaties die eerst veilig leken zijn nu ineens onveilig, lopen over je eigen eiland kan ineens stressvol worden, terwijl er geen vuiltje aan de lucht is.
Er is op deze plaatsen steeds minder keus, die wordt voor ons gemaakt en we vermijden deze plekken steeds meer. Op ons eiland zijn gebieden waar we ons minder comfortabel voelen, de natuur heeft zicht hier niet kunnen herstellen en we verliezen het contact met deze plek. Met de jaren worden deze plekken groter waardoor hele delen van je eiland zijn afgesloten, we verliezen de zekerheid die we hadden over het maken van onze keuzes. Je beeld (perceptie) van jezelf (introspectie) veranderd, andere eilanden die voorbijdrijven lijken ook ineens anders, sommigen zien er extreem gevaarlijk uit en op anderen reageer je niet eens meer.
Je eiland is niet meer zoals vroeger en je wilt dat terug, je werkt er hard aan. Je gaat op zoek naar verbinding met andere eilanden zodat je je problemen met hen kan bespreken. “Heb jij wel eens zoiets meegemaakt? Heb jij wel eens zoveel prikkels binnengekregen dat je jezelf bent verloren?“ In welke eilandengroep ben jij ontstaan? Waar kun jij naar terug als je even wilt voelen hoe je blauwdruk ook alweer was? Waar liggen je wortels en hoe vruchtbaar was de aarde? Welke veiligheid en binding heb je nog met je moeder en vaderland? Misschien ben je na geboorte als een eiland direct weggedreven. Als niemand hier ruimte voor me heeft, vertrek ik en ga ik het zelf uitzoeken.
Dat kan lang “goed” gaan, maar wanneer we tegenslag kennen op wie vallen we dan terug? Wie kan ons de elementen leveren die we nodig hebben om ons eiland te voeden? Niet ingeplugd zijn in een bekend netwerk betekend veel meer onzekerheid. Om onze dorre plekken terug te krijgen hebben we vruchtbare aarde nodig en aan wie durven we dat te vragen?
Dat kan je aan mij vragen, maar durf je dat? Denk je dat je door je trauma zo uniek bent geworden dat je niet meer te helpen bent? Of heb je al zoveel hulp gevraagd, ontvangen en zo weinig resultaat gezien dat je het hebt opgegeven?
Hoe arrogant kan iemand zijn als hij schrijft: “vertrouw mij als je alles al hebt geprobeerd”. Dat komt van iemand die ook al alles had geprobeerd: Psychotherapie (cognitieve gedragstherapie, EMDR, Hypnotherapie, PRI, psycho analytisch, regressie, familie opstellingen), lichaamsgerichte therapie (ademwerk, massage, yoga, tantra, meditatie, body-work). Voeding en levensstijl aanpassingen (paleo, keto, intermittend living, supplementen) en reguliere medicatie en ik vergeet er vast nog een aantal.
En hoewel deze ondernemingen om weer tot mezelf te komen me zeker hebben geholpen, waren daar nog steeds die traumasporen en te weinig feestsporen. De essentie van veiligheid om verbinding toe te laten hoort te zijn binnengekomen wanneer je brein daar vol ontvankelijk voor was, toen je jong was. In die tijd was je brein super neuro plastisch, open voor nieuwe ervaringen en klaar om dat te gaan noteren. Psychedelica geven je deze mogelijkheid om dat opnieuw te kunnen.
Het klinkt zo eenvoudig: “ga er lekker eens op uit, ga lol maken, ga nieuwe landen bezoeken, ga eens gezond eten”, of “je bent toch een leuk mens! Het komt wel goed”.
De kern van je gevoelssysteem zou dat wel willen, maar daarvoor heb je vertrouwen nodig en de mogelijkheid om te kunnen loslaten. Het ego moet instorten en de bovenmatige controle loslaten zodat je kunt transformeren. De waarheid moet eruit, we moeten stoppen met de zelfsabotage, we waren het immers zelf die de beslissing namen om dat harnas aan te trekken, omdat er oorlog was in onze perceptie. Alleen in kwetsbaarheid kunnen we nieuwe dingen voor waar aannemen.
We zijn het zelf die psychedelica kunnen innemen, zodat we voelen dat harnassen en maskers overbodig zijn in deze tijd, de oorlog is voorbij, het is Bevrijdingsdag en dan gaan we dansen (lieve broer, je boek gaat er komen). De antwoorden op al je vragen zitten allemaal al in jezelf en bij Brainforest bieden wij daar de ruimte voor om die naar boven te laten komen.
Er is veel in beweging in de wereld en er staat ons een hele spannende tijd te wachten, bij Brainforest volgen we deze berichten op de voet, omdat wij als therapeuten die MDMA-sessies begeleiden in een groot spanningsveld staan. Wetenschappers zijn positief. Psychologen en psychiaters willen aan de slag om hun cliënten deze mooie therapievorm aan te bieden, maar ze verwachten dat het nog 5 tot 10 jaar gaat duren. De mensen met OCD, depressie, PTSS etc. die al soms tientallen jaren wachten op verlichting gaan hier niet op wachten. Ze zetten inmiddels dagelijks hulpverleners onder druk met de vraag: “Waar kan ik dit krijgen? “.
En dat was een vraag die ik me ook 5 jaar geleden stelde, ik regelde zelf de MDMA, en creëerde met psychologische geschoolde therapeuten de eerste sessies en de resultaten waren verbluffend. Ik wil dit artikel opdragen aan een aantal mensen die mij hebben geholpen bij deze innerlijke reis, ze zijn mede de reden waarom ik nu deze vorm van therapie kan geven. Nathalie, Linda, Joyce, Peter, Sjoerd, en mijn moeder Anneke en mijn tweede moeder Jantina.
Mijn naam is Robert de vos en ik deel hier mijn persoonlijke ervaringen, professionele kennis over het gebruik van MDMA en trauma behandeling die ik door de loop der jaren heb verzameld, ik zal in deze blog laten zien dat we aan de rand staan van een grote verandering binnen de psychotraumatherapie.
Ik hoop dat iedereen die deze blog leest en zelf worstelt met stresspatronen zichzelf de tijd gunt om deze lange post te lezen of te delen met anderen, het zou zomaar life changing kunnen zijn zoals het voor mij en inmiddels vele anderen heeft gewerkt. De stress release die het bij mij heeft gegeven heeft ervoor gezorgd dat ik een hoop ongezonde denk en levensstijl patronen heb kunnen loslaten, ik wens iedereen vanuit de grond van mijn hart dezelfde verlichting toe, oude meuk eraf ruimte voor nieuwe meuk :-), minder overleven en meer leven, minder reageren en meer beslissen, minder reflexen en meer bewustwording, minder alleen en meer samen. Stapsgewijs zal ik de volgende oneliners onderbouwen met praktijk, wetenschap en persoonlijk ervaringen.
“Psychoactieve drugs zoals MDMA, THC, Psilocybin en LSD zijn hier om ons iets te leren en niet om ons verslaafd te maken”
Wilt je psychedelica geassisteerde therapie ontvangen kijk op mijn andere site www.brainforest.nu voor de mogelijkheden
Wat is MDMA? wat voor effect kan ik verwachten
Psychedelica zouden een essentieel onderdeel van bijna alle vormen van psychotherapie moeten zijn, ze zijn goed onderzocht en ze zijn al vele jaren veilig gebruikt in de jaren 60, 70 en 80 totdat de “war on drugs” losbarstte.
Hoe werkt trauma in je brein, wat voor sporen laat dit na en hoe grijpt MDMA hier op in?
We beginnen met de eerste ….
1. Wat is MDMA?, wat voor effect kan ik verwachten
MDMA is de afkorting van een chemische stofnaam (3,4 Methyleendioxymethamfetamine) en is het hoofdbestanddeel van ecstasy (XTC) pillen. De werking van zuivere MDMA is anders dan die van een XTC tablet, hoewel XTC tabletten in Nederland van zeer zuivere kwaliteit zijn is de dosis MDMA die erin zit sterk wisselend. Dus voor therapie minder geschikt. MDMA verhoogd de productie van verschillende neurotransmitters zoals serotonine en oxytocine.
De wikipedia pagina over MDMA is zeer compleet dus klik HIER als je even helemaal op de hoogte wilt zijn van de werking en de ontstaansgeschiedenis. Samengevat is het een stof die we al lang kennen (1912), de werking en bijwerking goed kennen, en dat het al eerder is toegepast binnen de psychotraumatherapie.(1970)
De naam ectasie is handig voor de verkoop binnen de party drug verkoop maar in de therapie setting noem je het liever empathy (empathicogenen). Zowel uit mijn eigen ervaring als onderzoeken als observaties bij mensen die ik heb gecoacht onder MDMA zijn een aantal effecten erg opvallend en geven de bruikbaarheid van het middel goed waar.
A) Je acceptatie vermogen voor jezelf en andere mensen groeit, dit geeft het vermogen om oude situaties te herbeoordeling en gevoel een kans te geven terwijl je daarvoor alleen met een stress respons reageerde. Dit stelt je in staat om nieuwe paden in te slaan, en jezelf vanuit een veilige helikopter view te bekijken. If neurons Fire togheter, they Wire togeter, wegen die je op dat moment ziet kan je ankeren. Met de raketbrandstof (MDMA) is je serotonine systeem zo je stress ( adrenaline / cortisol) systeem aan het overrulen dat het herbeleven van pijnlijk momenten heel dragelijk is, de oxytocine laat je voelen dat je niet alleen bent, zo deel je misschien voor het eerst echt je pijn. Geluk is heel onwetenschappelijk, je moet het delen om te vermenigvuldigen, trauma is wetenschappelijk als je het deelt wordt het minder. Omdat je zoveel serotonine aan boord hebt is je lange termijn geheugen zeer goed, je bent in staat om te tijdreizen het gevoel erbij te plaatsen en dan te voelen dat je het kan loslaten.
B) De MDMA ervaring is in veel gevallen precies het tegenovergestelde van een traumatische ervaring, ik zie het als een counterstrain voor het trauma. De overload aan cortisol en adrenaline ten tijden van het trauma en de verandering die er daarna plaatsvinden in je brein worden “overruled” door de MDMA. Het systeem kan net zoals in een trauma ( extreme activatie van je sympathicus) bij een MDMA trip maar 1 kant op, maar nu naar de “leuke” kant. De acties die volgen op het activeren van het stressysteem zijn fight, flight, fright en freeze, de MDMA geeft je de mogelijkheid om hierover heen te stappen en de situatie vanuit gevoel, integratie en liefde te ontvouwen. Een traumatische ervaring wordt op deze manier een leermoment, het was alleen te groot om toen mee om te gaan, de MDMA geeft je de kans om het trauma te desensitiseren en te integreren. Tijdens MDMA kunnen alle emoties de revue passeren maar je bent volledig in controle wanneer je het begeleid doet, gedurende de hele sessie voel je je warm en prettig, opgewekt en verbonden.
C) MDMA is slechts het middel wat dingen mogelijk gaat maken, het is aan de persoon en de setting en de verbondenheid en veiligheid die de therapeut kan geven die de “magie” mogelijk maken. De MDMA werkt samen met de psychotherapie, zelfonderzoek, mindfulness etc., de resultaten voor ernstige post traumatische stress en MDMA zijn enorm goed. Deze onderzoeker verteld zijn resultaten HIER en in de TED talk zit ook een stukje film waar een getraumatiseerde veteraan MDMA therapie krijgt. Getraumatiseerde veteranen zijn niet mijn werkgebied, maar wel een divers publiek met (early) life stress die daar regelmatig negatieve emoties van ondervinden of in verslavingsloepjes lopen( roken, alcohol, gamen, porno, slecht voor jezelf zorgen). Het zijn uitingen van een brein die door de eerder beleefde stressvolle situatie regelmatig de korte stress route neemt i.p.v. de lange integratie / planningsroute. Hoe dit werkt staat verder in punt 3 uitgelegd.
D) “The truth will set you free”, bovenmatig liegen tegen jezelf en tegen anderen over grote emotionele onderwerpen is een mechanisme dat kan volgen na trauma. MDMA werkt al een waarheidsserum (ook als zodanig gebruikt door o.a FBI), door het niet kunnen “ liegen” en het delen ervan kan verwerking verder plaatsvinden.
E) Samenvattend vergroot MDMA je vermogen tot introspectie, onderstaande tekst uit de het boek “trauma sporen” van Bessel van der kolk beschrijft dit prachtig’ “Om posttraumatische reacties te kunnen veranderen, moeten we toegang krijgen tot de emotionele hersenen en limbischesysteemtherapie toepassen, dat wil zeggen: de defecte alarmsystemen repareren en de emotionele hersenen terugbrengen naar een staat waarin ze hun normale “huishoudelijke” taken weer rustig op de achtergrond kunnen uitvoeren, zodat we kunnen eten, ons kunnen verbinden met intieme partners, onze kinderen kunnen beschermen en onszelf kunnen behoeden voor gevaar. De neurowetenschapper Joseph Ledoux en zijn collega’s hebben aangetoond dat we alleen toegang kunnen verkrijgen tot de emotionele hersenen via het zelfbewustzijn. Dat betekend dat we de mediale prefrontale cortex moeten activeren, het deel van de hersenen dat waarneemt wat er binnen in ons gaande is en ons daardoor in staat stelt om te voelen wat we voelen (dit noem je introceptie) . Het grootste gedeelte van ons bewuste brein is gericht op de buitenwereld: omgaan met anderen en plannen maken voor de toekomst. Dat help ons echter niet om onszelf te reguleren. Neurowetenschappelijk onderzoek laat zien dat de enige manier waarop we onze gevoelens kunnen veranderen, is door bewust worden van onze innerlijke ervaringen en te leren om ons te verzoenen met wat er binnen in ons gebeurd”
2. Psychedelica zouden een essentieel onderdeel van bijna alle vormen van psychotherapie moeten zijn, ze zijn goed onderzocht en ze zijn al vele jaren veilig gebruikt in de jaren 60, 70 en 80 totdat de “war on drugs” losbarstte.
“Psychedelics are to the study of the mind what the microscope is to biology and the telescope is to astronomy” Dr. Stanislav Graf
Bovenstaande quote van Dr. Satnislav Graf is een prachtige openingszin om te begrijpen dat psychedelica een meerwaarde zijn om dieper te kunnen werken. Deze man is voor mij wat betreft psychiaters echt de Keizer, zijn inzichten en hypothesen zijn de tijd ver voorruit, lees HIER meer. Een vergelijkende metafoor is een dokter die veel vaker raak kan zitten in zijn therapie als hij behalve zijn kennis ook beschikt over b.v een stethoscoop, een reflexhamer en een ct-scan. Deze Ted talk van onderzoeker Rick Doblin geeft een prachtige inleiding over de potentie van verschillende psychedelica.
“We’re in the midst of a global renaissance of psychedelic research” “Psychedelics, when used wisely, have the potential to heal us, help inspire us, and perhaps even save us.” Rick Doblin, Ph.D., MAPS Founder and Executive Director
MAPS en MAPS- EU zijn wetenschappelijke organisaties die zich richten op o.a. MDMA geassisteerde psychotherapie, ze zijn bijna op het punt dat MDMA door de FDA wordt toegelaten als behandeloptie in Amerika, een mooi overzichtsartikel vindt je HIER. In Nederland wordt dit ook opgepakt en een goed artikel vindt je hier, onderstaand stukje komt uit dat artikel, de behandelresultaten zijn indrukwekkend: “Trippen op mdma bij de psycholoog”
VGCt-lid Annette van Schagen (klinisch psycholoog) en Tijmen Bostoen (psychiater) zijn beide werkzaam bij Stichting Centrum ’45, hét landelijk centrum voor specialistische diagnostiek en behandeling van mensen met complexe psychotraumaklachten.
“In Amerika gaan de onderzoeken naar mdma − dankzij een sterke lobby van de Multidisciplinary Association for Psychedelic Studies (MAPS)* − de laatste fase van het medicijnonderzoek in. De resultaten van de studies zijn veelbelovend. Met name het werk van Mithoever (2011 en 2013) is overtuigend, aldus Tijmen: ‘83% van de proefpersonen knapte in een RCT op met deze behandeling en voldeed niet meer aan de diagnose PTSS. En dat bij een moeilijk te behandelen groep mensen, die al een traumabehandeling en medicatie had gehad. Bij follow-up van gemiddeld 3,5 jaar bleef het resultaat behouden. Klinkende resultaten dus.”
Wat mij betreft starten we hier een crowdfunding actie om toppers als bovenstaande artsen en psychologen in Nederland te ondersteunen in het opzetten van dit soort onderzoeken. Maar de webpagina over MDMA en psychotherapie gaat er wat mij betreft komen, alleen nog even wat tijd maken :-), dit leek me een mooi begin. Een stichting die onafhankelijk info hierover geeft, informatie avonden organiseert, een jaarlijks congres ik zie het wel gebeuren. Jij ook? stuur me een mailtje. Zoals ik al 15 jaar zelf ervaar is het opzetten / aandacht vragen voor onderwerpen waar niet geweldig veel geld achter zit lastiger, ik weet dit uit eerste hand met opzetten van studies naar voeding en gezondheid ( zowel in het ziekenhuis als erbuiten). MDMA is patentvrij, en het werkt beangstigend goed, dat betekend dat er geen farmaceut op zit te wachten dus dat is veel minder lobby power. Lees bovenstaande regels niet als verkapte “conspiracy theorie”, in het geval van MDMA promoten moeten we bottom-up gaan werken!
Wanneer je het hebt in een gesprek in de koffiekamer over psychedelica hebt zullen er een hoop (voor)oordelen de revue passeren. Vergelijk eens de twee onderstaande zinnen.
“Gisteren waren er gezellig wat vrienden over de vloer, iets teveel wijn gedronken en gerookt maar wat een lol hadden we”
Of
“Ik heb gisteren met een goede vriendin MDMA gebruikt, muziek geluisterd, gemediteerd,en heerlijk gedanst”.
De onderstaande zin zal meer wenkbrauwen laten fronsen en toch is dat apart gezien de cijfers.
Heb je wel eens iemand onder MDMA iemand anders in elkaar zien slaan?
1.14 miljoen heeft het ooit gebruikt, losse MDMA verslaving is bijna nooit gerapporteerd
Alcohol en roken zijn legaal, het aantal doden per jaar en de ellende die door alcohol wordt veroorzaakt is spectaculair. Nu gaat deze blog over MDMA, maar voor de personen die nog willen begrijpen hoe alcohol gebruik ( ook 1 a 2 glaasjes per dag) je dopamine systeem zo kunnen veranderen dat andere verslavingen daardoor veel meer de kans krijgen is DIT artikel een aanrader. Alcohol is de moeder van andere verslavingen omdat het je dopamine systeem sterk veranderd, hierdoor neemt je weerstand tegen ander verslavingen af.
3. Hoe werkt trauma in je brein , wat voor sporen laat dit na en hoe grijpt MDMA hier op in?
Hierboven een zeer beknopt voorbeeld van een traumaspoor, voor de uitleg van het punt wat ik hier wil maken hebben we nu niet meer nodig. Zolang iedereen maar weet dat we hier naar vereenvoudigd schematisch plaatje kijken gaat dit goed komen :-). Alle sensorische (gevoelsinfomatie) komt binnen in de hersenen, daar in de thalamus worden deze prikkels overgeschakeld. De thalamus kan dus prikkels verwerken die binnen komen via onze zintuigen. Neem als voorbeeld een aanraking via de huid, is deze prikkel veilig of bedreigend? De informatie hoe hard en waar je wordt aangeraakt, door wie en in welke situatie gaat bepalen of het de korte ( amygdala = gevaar) of de lange route ( serotonine / dopamine = gevoel en plan maken) word. Registreert jouw brein dat deze prikkel onveilig is dan ga je via je amygdala door naar je stress as en start de Fight, Flight, Fright, Freeze via activatie van je HPA-as . De HPA-as is de route waarin adrenaline en cortisol wordt geproduceerd wat voor de survival op dat moment essentieel is. Stel dat die aanraking prima is dan verwerkt je die aanraking en vanuit je gevoel plan je een actie, je gebruikt daarvoor de integratie van een zeer groot gedeelte van je brein. Kortom een simpele aanraking kan of je op een stress spoor brengen (actie-reactie) of het kan je juist iets laten beleven en ervaren waarop je verbonden kan reageren ( gevoelsbewustzijn) Nu hebben we hierboven een duidelijk voorbeeld gebruikt maar het kan bijvoorbeeld ook een situatie zijn als dit;
“je baas vraagt je of je een presentatie wil geven voor 50 man “, is dat een leuke uitdaging voor je of barst het angstzweet je uit?
“Je Moeder belt en komt langs voor een verrassingsbezoek”, is dat ontspannen of wil je je liever onder de bank verstoppen?
“Iemand zegt dat hij niet begrijpt wat je verteld”., is dat waardevolle feedback of voel je je afgewezen en onbegrepen?
Als er een traumaspoor is dan zullen steeds meer externe prikkels je in de korte route drukken en zullen we steeds vaker emoties voelen als angst, woede, schaamte, schuld en eenzaamheid. Hoe vaak zit je in de korte route?, dat is per persoon sterk verschillend, ook is het sterk verschillend welke symptomen van de HPA-as activatie iemand vertoond. De ene person is onder stress stil en teruggetrokken en vertoond please gedrag, hij gaat steeds minder voelen, de ander wordt steeds drukker en angstiger en gaat steeds minder vertrouwen. Er zijn altijd twee richtingen, en je reactie op een overload aan prikkels is niet anders, het is de tijd en de omstandigheden die bepalen welke kant het op is gegaan.
Heeft het trauma je gevoelloos gemaakt omdat prikkels te groot en te pijnlijk waren?, dan heb je jezelf receptordoof gemaakt ( wel neurotransitters maar geen luisterende receptoren) als overlevingsmechanisme. Gevoel uiten is kennelijk niet belonend en dan kost het teveel energie, oplossing is alleen zijn en hyposensitief naar je eigen gevoelsprikkels worden. Deze termen horen bij dit trauma patroon: Gevoelsdesensitisatie, asperger achtig gedrag, PTSS symptomen, co-depender, habitueerder – stress as respons is verlaagd. ( neurotransmitters eerder resistent dan deficiënt) Deze mensen hebben als grootste uitdaging om weer te gaan voelen, om te voelen dat het veilig is voor hun om te mogen voelen en dat het veilig is om dit te uiten.
Of
Heeft het trauma je zoveel prikkels gegeven dat al je grenzen zijn overlopen? dan schuift je brein voortaan de alarm pionnen naar voren en ben je hypersensitief voor je gevoelsprikkels. Kleine overschrijdingen zijn gelijk groot alarm (wel neurotransmitters en te sterk luisterende receptoren), je vertrouwen verminderen en vaker alarm slaan is het overlevingsmechanisme. Kennelijk is het vertrouwen van je gevoel niet belonend geweest, en moeten de grenzen sterker bewaard worden of zijn grenzen niet meer aanwezig. Deze termen horen bij dit trauma patroon: Gevoelssensitisatie, Paniek, angst achtig gedrag, PTSS symptomen, emotioneel manipuleren, stress as respons verhoogd ( neurotransmitters eerder deficiënt dan resistent). Deze mensen hebben als grootste uitdaging om weer te gaan vertrouwen, om te voelen dat het veilig is om te op hun gevoel te vertrouwen. Door het trauma te desensitiseren kan het gevoel en het vertrouwen weer in balans komen.
Met MDMA stap je over deze route’s heen, je kan alleen maar de serotonine kant op, zo zou je dus onder MDMA wel ineens die presentatie durven te geven voor 50 collega’s, of je kan wel ineens iets uitspreken wat al jaren vast zit . Je loopt dan over een nieuw pad, “if neurons fire together the wire together” kortom dat nieuwe pad kan een route worden die voortaan het traumaspoor kan bypassen. Dit is exact de reden waarom (zie filmpje) een ernstig getraumatiseerd persoon die met PTSS is gediagnostiseerd met 4 MDMA behandeling na 6 jaar nog volledig PTTS vrij is. Hij heeft zijn hele brein weer terug, en is van overleven naar leven gegaan, van reageren naar plannen. Ik hoop dat MDMA geassisteerde psychotherapie snel algemeen geaccepteerd gaat worden, het is voor mij echt het verschil tussen een step of een Tesla. Voortschrijdend inzicht heeft nieuwe inzichten gegeven in trauma mechanismen, het is tijd dat we gaan toepassen wat we al lang weten. Heal the world start with yourself :-).
